ดาวหางที่ใหญ่
เมื่อปลายปีที่แล้ว ได้มีการรายงานการค้นพบดาวหางดวงใหม่ดวงหนึ่งที่มีขนาดที่ใหญ่มากและกำลังมุ่งหน้าเข้ามายังระบบสุริยะชั้นใน ซึ่งดาวหางดวงนี้มีชื่อว่า C/2014 UN271 (Bernardinelli-Bernstein) หรือ ซี/2014 ยูเอ็น 271 (เบอร์นาร์ดิเนลลี-เบิร์นสไตน์)
ซึ่งต่อมาเมื่อเดือนมกราคมปีนี้ คณะนักดาราศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์มาเก๊า ที่นำโดย ดร.สวี่ เหวินเทา ได้ทำการสำรวจดาวหางดวงนี้อีกครั้งโดยใช้กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลเพื่อวัดขนาดของนิวเคลียสเพื่อความแน่ชัด และผลของการวัดขนาดนิวเคลียสนี้ได้ยืนยันว่า ดาวหางดวงนี้มีขนาดที่ใหญ่มากจริงๆ ด้วยขนาดของเส้นผ่านศูนย์กลางที่อยู่ระหว่าง 104-134 กิโลเมตร ทำให้ดาวหางดวงนี้กลายเป็นดาวหางที่มีขนาดที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่มนุษย์ได้รู้จักและดาวหางดวงนี้ยังมีมวลประมาณ 500 ล้านตัน
โดยเดิมทีก่อนหน้าที่จะพบดาวหางดวงนี้ แชมเปี้ยนดาวหางที่ใหญ่ที่สุดนั้นคือ ดาวหาง C/2002 VQ94 หรือ ซี/2002 วีคิว 94 ที่มีขนาดถึง 100 กิโลเมตร ซึ่งถูกค้นพบในปี 2545 โดยโครงการลิเนียร์ ดาวหางเฮล-บอปป์ที่เคยพบนั้นเป็นที่กล่าวขวัญกันว่ามีนิวเคลียสที่ใหญ่มากแต่ยังมีขนาดเพียงแค่ครึ่งของดาวหางดวงนี้ ส่วนดาวหางแฮลลีย์ที่โด่งดังนั้นมีขนาดนิวเคลียสเพียงแค่ประมาณสิบกิโลเมตรเพียงเท่านั้น
ดาวหางเบอร์นาร์ดิเนลลี-เบิร์นสไตน์นี้ถูกค้นพบโดย เปโดร เบอร์นาร์ดิเนลลี และ แกรี เบิร์นสไตน์ จากมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย ด้วยกล้องวิกเตอร์เอ็มบลังโกขนาด 4 เมตรในชิลี โดยค้นพบจากคลังภาพที่ได้ถ่ายภาพท้องฟ้าไว้ช่วงระหว่างปี 2557-2561 ในขณะนั้นทั้งคู้เข้าใจว่าเป็นเพียงดาวเคราะห์แคระดวงใหม่ เนื่องด้วยวัตถุชนิดนี้อยู่ห่างไกลมากและยังไม่ได้ทอดหางออกมา ซึ่งต่อมาได้มีการสำรวจเพิ่มเติมโดยเครือข่ายกล้องของหอดูดาวลัสกุมเบรส และได้พบว่าวัตถุดวงนี้มีความฟุ้งแผ่ออกมาโดยรอบ ซึ่งในส่วนที่ฟุ้งออกมานั้นจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากโคม่านั่นหมายความว่าวัตถุดวงนี้เป็นดาวหางนั่นเอง
ซึ่งในขณะนี้ ดาวหางเบอร์นาร์ดิเนลลี-เบิร์นสไตน์ดวงนี้ได้กำลังมุ่งหน้าเข้ามาด้วยความเร็วถึง 35,400 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และคาดว่าจะมาถึงจุดที่ใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุดในปี พ.ศ. 2574 แต่ดาวหางดวงนี้มีจุดใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุดอยู่ที่ประมาณ 1,600 ล้านกิโลเมตร โดยที่ดาวหางดวงนี้ยังอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์มากกว่ารัศมีวงโคจรของดาวเสาร์เสียอีก ดังนั้นดาวหางดวงนี้อาจจะไม่มีวันที่จะเข้ามาในระบบสุริยะชั้นในเลย ซึ่งนั่นคงทำให้กลุ่มคนที่กลัวว่าดาวหางดวงนี้จะมาชนโลกเกิดความสบายใจได้ยิ่งขึ้น ส่วนกลุ่มคนที่คาดหวังว่าจะได้ชมดาวหางยักษ์สว่างไสวดวงนี้ให้ได้เต็มตาอาจต้องทำใจเสียแต่เนิ่นๆ เนื่องด้วยนักดาราศาสตร์นั้นได้คาดการณ์ไว้ว่าดาวหางดวงนี้อาจจะไม่สว่างพอที่จะมองเห็นได้ดวงตาเปล่า