รอยเท้าบนดวงจันทร์ไม่เคยหายไป

ดวงจันทร์ เป็นหนึ่งในดาวเคราะห์ของระบบจักรวาล นั่นอาจจะเพียงพอแล้วในการอธิบายตัวเอง แต่สำหรับมนุษย์โลกในความหมายของดวงจันทร์กลับไม่ได้มีเพียงแค่ความหมาย สุดท้ายแล้วยังเป็นเหมือนสัญลักษณ์อย่างหนึ่งที่คอยเตือนมนุษย์โลกอยู่เสมอ ที่สำคัญแล้วยังเป็นสัญลักษณ์แห่งความก้าวหน้า
ที่กล้าพูดว่าดวงจันทร์เป็นสัญลักษณ์แห่งความก้าวหน้า นั่นเป็นเพราะเป็นครั้งแรกที่มนุษย์สามารถที่จะออกนอกโลกและไปสัมผัสกับดาวดวงอื่นได้
จะว่าไปแล้วเรื่องของดวงจันทร์นี่นับว่าเป็นหนึ่งในกรณีศึกษาที่สำคัญและยังจะต้องมีการปรับเปลี่ยนหรือพัฒนาวิทยาการรวมถึงเทคโนโลยีที่มนุษย์มีอยู่ให้สามารถเพิ่มประสิทธิภาพได้มากขึ้น และถึงอย่างนั้นก็ยังมีอีกหนึ่งเรื่องที่เรียกว่าเป็นความน่ามหัศจรรย์ที่เกิดขึ้น นั่นก็คือเรื่องของรอยเท้าที่อยู่บนดวงจันทร์
ด้วยความเข้าใจว่ารอยเท้าถึงแม้ว่าจะอยู่บนดินหรือบนพื้นทรายในโลกในระยะเวลาไม่นานก็จะต้องจางหาย สุดท้ายแล้วก็ไม่เคยรับรู้ได้จริงๆว่าเคยมีรอยเท้าอยู่บริเวณนั้นเท่าไหร่ แต่สำหรับบนดวงจันทร์กลับไม่ได้เป็นอย่างนั้น ยิ่งเป็นเหมือนกับการเก็บหลักฐานสำคัญว่ามนุษย์โลกมีโอกาสได้ไปแตะพื้นผิวบนดวงจันทร์มาแล้วจริงๆ นั่นก็คือไม่ว่าเวลาจะผ่านมากี่ปีรอยเท้าของ Neil Armstrong รวมถึงนักบินอวกาศคนอื่นๆที่ได้มีโอกาสไปเหยียบดวงจันทร์ยังมีรอยเท้าอยู่
อาจจะไม่ใช่เรื่องหน้าลูกรับอะไรแต่จากวิทยาศาสตร์รวมถึงการวิจัยและค้นคว้าต่างๆ ดวงจันทร์เป็นหนึ่งในดาวเคราะห์ที่มีพื้นผิวที่แข็ง แต่บริเวณหน้าพื้นผิวด้านบนนั้นจะเป็นชั้นดินและฝุ่น เพราะฉะนั้นแล้วเมื่อเหยียบหรือกดน้ำหนักลงไปก็จะทำให้เกิดรอย เพราะฉะนั้นแล้วจึงไม่แปลกเลยที่ดวงจันทร์จะมีความแข็งของพื้นผิว แต่กลับมีส่วนที่สามารถทำรอยได้
แล้วถึงอย่างนั้นก็ยังมีคนเข้าใจว่าด้วยบริเวณหรือสภาพชั้นดินก็ทำให้รอยเท้าอาจจะไม่สามารถคุมอยู่ได้ แต่กลับในกรณีของดวงจันทร์ไม่เหมือนกัน เนื่องจากผิวสัมผัสด้านบนนั้นมีการบีบอัดผ่านทางการกฎของรอยเท้าจึงทำให้อนุภาคต่างๆนั้นยังอยู่คงที่เหมือนเดิม และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือพื้นผิวหรือสภาพอากาศบนดวงจันทร์ไม่มีลมดังนั้นแล้วรอยเท้าจึงไม่ถูกทำลายจากสภาพแวดล้อม ยกเว้นว่าจะมีอุกกาบาตพุ่งเข้าชนรอยเท้าถึงจะหายไป
และนั่นก็นับว่าเป็นหนึ่งในความมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นโดยมาจากการที่มนุษย์นั้นได้มีการพัฒนา และในระบบสุริยะจักรวาลหรืออวกาศยังมีหลายเรื่องให้น่าค้นหา
ที่สำคัญเรื่องราวลึกลับหรือจะเรียกได้ว่าเป็นเรื่องราวที่น่ามหัศจรรย์ของดวงจันทร์ยังมีอีกหลายเรื่อง นับได้ว่าเป็นปฏิบัติการครั้งที่ใหญ่ที่สำคัญมากของโลก และทำให้มนุษย์นั้นในปัจจุบันก็มีวิทยาการที่ก้าวไกลไปมากกว่าเดิม

SUPERVOIDS ท้องฟ้าที่มองเห็นเพียงแค่ความสวยงาม แต่ไม่สวยงามเสมอไป บางคนมีความกลัวที่ต่างกันไปเพราะสิ่งที่จินตนาการหรือสิ่งที่มองไม่เห็นฯต่างๆ บางคนนั้นอาจจะกลัวทะเล หรือบางคนอาจจะไม่ชอบน้ำตก แต่สำหรับบางคนเพียงแค่มองขึ้นไปบนท้องฟ้านานๆอาจจะรู้สึกว่าสวย แต่กลับกันก็อาจจะเกิดความกลัวขึ้นแบบจับใจ

แต่ถึงอย่างนั้น ท้องฟ้า ก็ยังเป็นสิ่งที่น่าค้นหาอยู่ดี และก็ยังมีเรื่องให้คนอีกมากมายเมื่อกระจายไปในขั้นจักรวาล

SUPERVOIDS เป็นหนึ่งในสิ่งที่ยังไงก็ยังต้องการคำตอบอยู่ในตอนนี้ เพราะถึงแม้ว่าจะถูกค้นพบขึ้นมาจริงๆ แต่สุดท้ายแล้วกลับยังไม่พบเจอข้อสรุปหรือคำอธิบายที่ชัดเจนมากเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นจึงไม่แปลกที่ว่าทำไมนักวิทยาศาสตร์ยังต้องการค้นคว้าหรือค้นหากันต่อไป

ถ้าจะให้อธิบายแบบง่ายๆในภาษาชาวบ้านโดยที่ยังมีความเกี่ยวข้องกับหลักวิทยาศาสตร์หรือบ้าง Supervoids สามารถเรียกอีกอย่างหนึ่งได้ว่า Void ที่เป็นคำนิยามของช่องว่างในจักรวาลที่เกิดขึ้น ซึ่งในส่วนของช่องว่างเหล่านี้ก็จะอยู่ระหว่างทางของโครงสร้างต่างๆในจักรวาล หรือถ้าจะลองสังเกตดูคือเวลาที่ดูภาพถ่ายในจักรวาลแบบที่มีเส้นใยโครงสร้าง จะเห็นได้ว่าในบางจุดจะมีพื้นที่ขนาดใหญ่ที่เป็นสีดำ พื้นที่เหล่านั้นจึงถูกกำหนดให้เป็นช่องว่างของจักรวาล

และในการค้นพบนั้นถูกพบเมื่อปี 1978 ซึ่งเป็นการค้นพบครั้งแรกของระบบจักรวาลที่อยู่ในหอสังเกตการณ์ที่คิทพีค

และในส่วนของโครงสร้างของจักรวาลที่ว่างั้นก็จะมีส่วนประกอบหลักหลายอย่างที่มีผลต่อเรื่องของการเกิดช่องว่างในจักรวาล

• เส้นใย จะว่าไปด้วยรูปแบบของโครงสร้างของจักรวาลที่เรียกว่า Virgo Consortium ด้วยรูปแบบหลักๆนั้นจะมีความคล้ายกับเซลล์สมอง ต่างกันตรงที่ว่าเซลล์สมองจะมีเนื้อเยื่อหรือมีเซลล์เชื่อมต่อกันไว้ แต่สำหรับระบบจักรวาลนั้นการเชื่อมต่อนี้จะเป็นเพียงแค่การขยับเข้าใกล้หรือถอยห่างของดาวเคราะห์หรือดวงดาวแต่ละดวง ครั้งนี้ก็จะมีผลมาจากแรงโน้มถ่วงและพลังงานต่างๆ
• กลุ่มดาว เป็นการรวมตัวกันระหว่างดาวเคราะห์ที่มีแรงโน้มถ่วงหรือพลังงานต่างๆเข้ามาเกี่ยวข้องแล้วทำการดึงดูดให้เข้ามาอยู่เป็นพื้นที่เดียวกันซึ่งแน่นอนว่าจะมีขนาดที่เล็กและใหญ่เปลี่ยนแปลงไปตามพลังงานที่อยู่บริเวณนั้น

ทั้งสองอย่างนี้เป็นเพียงแค่องค์ประกอบของผนังที่อยู่บริเวณรอบๆช่องว่างของจักรวาลที่เห็น ทางนี้จะไม่สามารถกำหนดรูปร่างที่ชัดเจนได้ เพราะอย่างที่บอกว่าขึ้นอยู่กับพลังงานและแรงโน้มถ่วงต่างๆ

โดยในกลุ่มช่องว่างเหล่านี้เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงและทำให้เกิดความสัมพันธ์ระหว่างอุณหภูมิและความหนาแน่นต่างๆ บริเวณช่องนี้ถ้าหากวัดด้วยกล้องอินฟาเรดหรือกล้องจับความร้อน ในส่วนของห้องว่างจะขึ้นเป็นสีฟ้าหรือสีน้ำเงินซึ่งเป็นกลุ่มพื้นที่ที่มีอุณหภูมิความเย็นมาก จะแตกต่างกับบริเวณพื้นที่อื่นๆอย่างสิ้นเชิง

Exoplanet ระบบสุริยะจักรวาล เป็นระบบที่มนุษย์โลกอย่างเราต้องรู้จักกันดีอยู่แล้วเนื่องจากเป็นระบบที่อาศัยอยู่กันในปัจจุบัน แต่ด้วยวิทยาการทางเทคโนโลยีที่มีความล้ำหน้าเพิ่มขึ้นอยู่ทุกวันทำให้การค้นพบระบบใหม่ๆหรือดาวเคราะห์ใหม่ๆเองก็เพิ่มขึ้นอยู่ตลอด เพราะฉะนั้นแล้วก็ไม่ได้มีแค่ในระบบสุริยะอีกต่อไป

และด้วยการค้นพบใหม่ที่ว่าจะทำให้พบเจอกับดาวเคราะห์นอกระบบสุริยะ หรือที่ถูกเรียกว่า EXO planet แต่ในอีกชื่อกับถูกเรียกว่า Extrasolar planet ซึ่งก็แปลตรงตัวว่าเป็นดาวเคราะห์ที่อยู่นอกระบบสุริยะจักรวาล แล้วที่ดาวเคราะห์ดวงนี้ถูกนับว่าอยู่นอกระบบสุริยะเนื่องจากการโคจรที่มีดวงอาทิตย์เป็นของตัวเองจึงเรียกว่าเป็นดาวที่ถูกก่อตัวนอกจากระบบสุริยะจักรวาล

แต่ที่พูดถึงนี้กลับเป็นเรื่องของภาพรวม เพราะถ้าจะนับจริงๆบอกเลยว่าดาวเคราะห์นอกระบบสุริยะนั้นนับว่ามีอยู่เป็นจำนวนมากไม่ต่ำกว่าหลายล้าน ซึ่งนั่นอาจจะเป็นเพียงแค่จำนวนที่สามารถประมาณค่าได้ เขาเอาเข้าจริงๆแล้วยังมีพื้นที่เป็นจำนวนกว้างเลยทีเดียวที่แม้แต่กระทั่งวิทยาการหรือเทคโนโลยีในปัจจุบันยังไม่สามารถที่จะค้นพบได้ทั้งหมด

การจัดหมวดหมู่สำหรับดาวเคราะห์ที่อยู่บริเวณนอกระบบสุริยะ ส่วนใหญ่แล้วจะถูกจัดขึ้นตามแร่ธาตุหรือองค์ประกอบหลักของดาวดวงนั้นๆว่ามีต้นกำเนิดมาจากอะไร หรืออาจจะจำแนกไปในส่วนของขนาดต่างๆก็ขึ้นอยู่กับแต่ละวัตถุประสงค์ เช่น

• Pure Hydrogen
• Pure Water
• คาร์บอน
• Pure Iron

นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งสำหรับการจำแนกในส่วนของดาวเคราะห์ประเภทต่างๆ ซึ่งในความเป็นจริงแล้วย่อมมีรายละเอียดยิบย่อยอีกมากมายที่ใช้สำหรับการจำแนก

และในปัจจุบันถ้าจะถามว่าเหงานอกระบบสุริยะจักรวาลที่คล้ายกันโดยมีลักษณะคล้ายกับดวงอาทิตย์นั้น ในตอนนี้มีอยู่ประมาณ 5 ดวงหลักๆ แต่ถ้าหากว่าเป็นแบบที่คล้ายกับดาวโลกนั้นก็คงจะมีอยู่หลายดวงทีเดียวแต่ก็อาจจะมีความแตกต่างกันไปทั้งเรื่องของชั้นบรรยากาศและเรื่องสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่

ถึงแม้ว่าจะมีความใกล้เคียงในเรื่องของความเป็นดาวโลก แต่สุดท้ายแล้วเมื่อมีการสำรวจและศึกษาไปเรื่อยๆ ก็ยังไม่สามารถเป็นที่อยู่อาศัยหรือทำให้มนุษย์โลกนั้นสามารถที่จะย้ายไปได้จริงๆ เพราะฉะนั้นแล้วจึงเป็นเหตุผลที่สุดท้ายก็ยังต้องสำรวจกันต่อไป

และอย่างที่บางคนนั้นอาจจะเคยมีโอกาสได้เห็นก็คือสีของดาวเคราะห์แต่ละดวงนั้นมีความแตกต่างด้วย เพราะก็ขึ้นอยู่กับวัสดุที่เป็นตัวกำหนดให้เกิดดาวเคราะห์เหล่านั้นขึ้น เพระฉ นั้นแล้วก็ไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่ แต่ถ้าได้เห็นคนส่วนใหญ่นั้นก็จะมองว่าเป็นความสวยงามตัวธรรมชาติ

ดาวเคราะห์คล้ายโลก มันเป็นความเข้าใจผิดของคนส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นมาโดยตลอดเกี่ยวกับเรื่องของดาราศาสตร์ นั่นก็คือจักรวาลระบบสุริยะจักรวาลของเราเพียงแค่ระบบเดียวเท่านั้น แต่ในความเป็นจริงกลับเป็นสิ่งที่ต้องใช้เทคโนโลยีที่ช่วยในการหาข้อมูลมากขึ้น

เพราะในปี 2015 ที่ผ่านมานาซ่าได้มีการค้นพบดาวเคราะห์คล้ายโลก ทั้งนี้มาจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศเคปเลอร์ ซึ่ง NASA เป็นผู้ส่งขึ้นสู่อวกาศตั้งแต่ปี 2009 โดยกล้องโทรทรรศน์นี้มีหน้าที่ในการค้นหาดาวเคราะห์หรือดาวใหม่ๆอยู่ตลอด และแน่นอนว่าในการตั้งชื่อก็จะถูกตั้งชื่อไปตามตัวอักษรต่างๆ

ซึ่งในตอนนี้ด้วยความสามารถของกล้องโทรทรรศน์เคปเลอร์ทำให้ค้นพบดาวเคราะห์คล้ายโลกดวงล่าสุด ซึ่งก่อนหน้านี้มีการค้นพบมาแล้ว 1 ดวงและนี่เป็นดวงที่ 2 ที่ถูกค้นพบ โดยในระบบดาวเคปเลอร์ 452 ซึ่งเป็นระบบดาวดวงใหม่ที่ถูกพบเจอและอยู่ห่างจากโลกออกไป 1,400 ปีแสง

ในส่วนของดาวเคราะห์คล้ายโลกที่ว่านั้นก็จะมีขนาดใหญ่กว่าโลกที่เราอยู่มากกว่า 60 เปอร์เซ็นต์ และแน่นอนว่าเป็นสิ่งใหม่ที่กำลังได้รับความนิยม

สาเหตุที่ทำให้กำลังได้รับความนิยมนั่นเป็นเพราะว่ามีความคล้ายคลึง หรือจะเรียกว่าใกล้เคียงกับโลกปัจจุบันของเรามากที่สุดถึงแม้ว่าจะมีขนาดใหญ่กว่าประมาณ 1.5 เท่าและมวลที่มากกว่าประมาณ 2 เท่า มีที่น่าสนใจมันก็เป็นเพราะว่ามีสภาพแวดล้อมต่างๆที่คล้ายคลึงกับโลก แตกต่างเพียงอย่างเดียวคือในเรื่องของอุณหภูมิบนดาวอาจจะร้อนกว่าบนโลกหน่อยเดียว และในตอนนี้ก็ยังอยู่ในขั้นตอนของการศึกษาว่าเคยมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่มาก่อนหรือไม่

แต่ถึงแม้ว่าดาวเคราะห์ที่บอกว่าคล้ายกับโลกใบล่าสุดของเรานี้จะมีความใกล้เคียงมากที่สุดจากการสำรวจมาก็จริง แต่ในหลายๆเรื่องนักวิทยาศาสตร์ที่ทำการศึกษาหรือสำรวจอยู่นั้นก็ยังไม่สามารถที่จะทำการยืนยันอะไรได้อย่างชัดเจน นั่นก็เป็นเพราะว่าถึงแม้จะมาเป็นระยะปีแสง ห่างประมาณ 1, 400 ปีแสงก็ตามแต่ถ้าหากว่าจะใช้ระยะเวลาการเดินทางจากโลกไปถึงดาวเคราะห์นี้ ก็จะใช้เวลาถึง 26 ล้านปี แน่นอนว่าก็คงจะนานมากเกินไป

เพราะฉะนั้นแล้วถึงว่าในปัจจุบันจะค้นพบก็จริงแต่สิ่งที่มากไปกว่านั้นคือการศึกษาและสำรวจเพื่อที่จะได้เข้าใจอย่างชัดเจนว่าในความเป็นจริงแล้วมนุษย์สามารถที่จะอาศัยอยู่บนดาวดวงนี้ได้หรือไม่จากโลกนั้นมีสภาพแวดล้อมและสิ่งแวดล้อมต่างๆที่ครบถ้วนอยู่แล้ว

ยังเป็นสิ่งที่ต้องลุ้นกันต่อไป แต่ถึงอย่างไรก็ตามในตอนนี้ Kepler ยังมีการเดินทางสำรวจต่อไปเรื่อยๆ เพราะฉะนั้นเราก็ยังต้องลุ้นกันต่อไปอยู่ดีว่าจะมีดาวดวงไหนโผล่มาอีกหรือไม่

อะพอลโล 11 การสำรวจท้องฟ้าเป็นเสมือนหนึ่งในภารกิจสำคัญของมนุษย์ที่ยังไม่มีทางจบสิ้น เพราะบอกได้เลยว่าไม่ได้มีแค่ระบบสุริยะจักรวาลที่เราอยู่แต่ความเป็นจริงกลับมีหลายระบบสุริยะจักรวาลที่น่าสนใจและควรที่จะต้องได้รับรู้กัน

ถ้าพูดถึงเรื่องของการสำรวจ ยานอะพอลโล 11 เป็นชื่อยานที่คนทั่วโลกคงจะรู้จักกันดีทีเดียวเนื่องจากว่าเป็นยานที่ใช้สำหรับการขึ้นไปทำภารกิจสำคัญ หรือจะเรียกว่าเป็นการสร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ให้กับมนุษยชาติบนโลกของเราก็ว่าได้

หากนับย้อนไปวันที่ 16 กรกฎาคม 2512 แน่นอนว่าสำหรับบางคนอาจเป็นเพียงแค่วันธรรมดาหนึ่งวันที่ไม่ได้มีอะไรน่าตื่นเต้นหรือน่าสนใจสักเท่าไหร่ แต่สำหรับวันนี้ถือเป็นวันเริ่มต้นปฐมบท 2 คันขององค์การนาซ่าที่โลกได้รับรู้ถึงการส่งยานอพอลโล 11 ขึ้นไปเพื่อทำการสำรวจบนดวงจันทร์ทั้งนี้ไม่ได้ไปเพียงแค่ยานเหมือนกับครั้งแรกๆแต่กลายเป็นการนำทั้ง 3 คน ที่เรารู้จักชื่อกันดี ไม่ว่าจะเป็น นีล อาร์มสตรอง ไมเคิล คอลลินส์ รวมถึงบัซ อัลดริน ที่ปัจจุบันนี้ถูกนับว่าเป็นบุคคลสำคัญของโลก และในปีพ.ศ. 2562 ที่ผ่านมา ก็ถือว่าครบ 50 ปีของภารกิจนี้พอดี

แต่ถ้าหากว่าเรื่องราวทั่วไปเราก็คงจะได้เรียนกันอยู่แล้วในตำราหนังสือเรียนวิทยาศาสตร์ตั้งแต่เด็กจนโต ความน่าสนใจอย่างหนึ่งปรับไม่ได้เกิดขึ้นจากหนังสือแต่กลายเป็นเกร็ดหรือเคล็ดลับง่ายๆที่เราเองไม่เคยพบเจอมาก่อน

อย่างเช่น ตำแหน่ง ถ้าหากว่าเป็นคนทั่วไปก็คงมองว่าทุกๆตำแหน่งนั้นมีความสำคัญเท่ากัน แต่ในความเป็นจริงแล้วอีกหนึ่งตำแหน่งที่ได้ว่าสำคัญไม่แพ้กันคือเจ้าหน้าที่พับร่ม ซึ่งจะต้องใช้สำหรับการพับร่มชูชีพใส่เข้าไปในยานเพื่อที่จะสามารถนำมาใช้ในขณะที่ยานกำลังเดินทางกลับโลก และแน่นอนว่าภายในองค์การนาซ่านั้นมีเพียงแค่เจ้าหน้าที่ 3 คนเท่านั้นที่สามารถทำหน้าที่นี้ได้ ดังนั้นจึงทำให้การควบคุมหรือดูแลในส่วนของความปลอดภัยนั้นจะต้องถูกรักษาเป็นพิเศษ

หรืออาจจะเป็นเรื่องของฝุ่นบนดวงจันทร์ ที่แน่นอนว่าเราเองก็คงจะไม่เคยได้ยินกันถ้าหากว่าไม่ใช่คนที่มีการเรียนเจาะลึกหรือได้ค้นพบข้อมูลใหม่ๆเกี่ยวกับภารกิจอะพอลโล 11 ก็คือเรื่องของการที่บนดวงจันทร์นั้นก็ถือว่าเป็นดาวที่มีฝุ่นเช่นกัน แน่นอนว่าอาจจะไม่ใช่กลุ่มแบบปกติเนื่องจากเป็นผลที่มีกลิ่นรวมถึงยังสามารถทำให้เกิดการระคายเคืองได้แบบรุนแรง ซึ่งถือว่าเป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์เป็นอย่างมาก

สุดท้ายแล้วในเรื่องของเกร็ดความรู้เล็กน้อยจากยานอพอลโล 11 ที่เป็นหนึ่งในภารกิจสำคัญของมนุษยชาตินั้นยังมีอีกหลายเรื่องราวที่ต้องรู้และอาจจะทำให้เกิดความน่าพิศวงในใจเล็กๆ แต่บอกเลยว่าเป็นหมูในสิ่งที่ทำให้มีความสุขกันอย่างแน่นอนกับการได้รับรู้เรื่องราวเหล่านี้